กฎกระทรวงกำหนดธุรกิจบริการที่ไม่ต้องขอนุญาตในการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ. 2556
กฎกระทรวง
กำหนดธุรกิจบริการที่ไม่ต้องขออนุญาตในการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว
พ.ศ. ๒๕๕๖
——————————————————————————–
อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๔๖ วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ. ๒๕๔๒ และบัญชีสาม (๒๑) ท้ายพระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ. ๒๕๔๒ อันเป็นกฎหมายที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา ๒๙ ประกอบกับมาตรา ๓๓ และมาตรา ๔๓ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ออกกฎกระทรวงไว้ ดังต่อไปนี้
ให้ธุรกิจบริการดังต่อไปนี้เป็นธุรกิจบริการที่ยกเว้นไม่อยู่ใน (๒๑) ของบัญชีสาม ท้ายพระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ. ๒๕๔๒
(๑) ธุรกิจหลักทรัพย์และธุรกิจอื่นตามกฎหมายว่าด้วยหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์
(ก) การค้าหลักทรัพย์ (ข) การเป็นที่ปรึกษาการลงทุน (ค) การจัดจำหน่ายหลักทรัพย์ (ง) กิจการการยืมและให้ยืมหลักทรัพย์ (จ) การจัดการกองทุนรวม (ฉ) การจัดการกองทุนส่วนบุคคล (ช) การจัดการเงินร่วมลงทุน (ซ) การให้สินเชื่อเพื่อธุรกิจหลักทรัพย์ (ฌ) การเป็นที่ปรึกษาทางการเงิน (ญ) การให้บริการเป็นนายทะเบียนหลักทรัพย์ (ฎ) การดูแลรักษาทรัพย์สินของลูกค้าของบริษัทหลักทรัพย์ ลูกค้าของผู้ประกอบธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้า (ฏ) การเป็นผู้รับฝากทรัพย์สินของกองทุนส่วนบุคคล (ฐ) การเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์ของกองทุนรวม (ฑ) การเป็นผู้แทนผู้ถือหุ้นกู้
(๒) ธุรกิจสัญญาซื้อขายล่วงหน้าตามกฎหมายว่าด้วยสัญญาซื้อขายล่วงหน้า
(ก) การเป็นผู้ค้าสัญญาซื้อขายล่วงหน้า (ข) การเป็นที่ปรึกษาสัญญาซื้อขายล่วงหน้า (ค) การเป็นผู้จัดการเงินทุนสัญญาซื้อขายล่วงหน้า
(๓) การประกอบธุรกิจเป็นทรัสตีตามกฎหมายว่าด้วยทรัสต์เพื่อธุรกรรมในตลาดทุน
ให้ไว้ ณ วันที่ ๑๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๖
บุญทรง เตริยาภิรมย์
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์
หมายเหตุ : – เหตุผลในการประกาศใช้กฎกระทรวงฉบับนี้ คือ โดยที่ (๒๑) ของบัญชีสาม ท้ายพระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคนต่างด้าว พ.ศ. ๒๕๔๒ กำหนดให้การยกเว้นธุรกิจบริการใดที่คนไทยมีความพร้อมที่จะแข่งขันในการประกอบกิจการกับคนต่างด้าวเป็นธุรกิจบริการที่ไม่อยู่ในบัญชีสาม ต้องกำหนดในกฎกระทรวงจึงจำเป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้
