ในปี 2561 ซึ่งเป็นปีที่มีการเสนอกฎหมาย มีผู้คนเกือบ 4.5 ล้านคนหย่าร้างในประเทศจีนตามรายงานของ Sixth Tone ก่อนหน้านี้ซึ่งเป็นหกเท่าของจำนวนในปี 2530 ตามที่หนังสือพิมพ์บางกอกโพสต์ระบุว่า คู่รัก 1.3 ล้านคู่ตัดสินใจใช้ประโยชน์จากการหย่าร้างโดยกฎหมายให้ยินยอมร่วมกัน เมื่อมีการตราขึ้นครั้งแรกในปี 2546
หลังจากกักตัวร่วมกันสำหรับการระบาดของ COVID-19 ครั้งแรกเมื่อต้นปี 2563 ตัวเลขดังกล่าวเพิ่มขึ้นอย่างมาก ที่ปรึกษากฎหมายคดีหย่ารายงานต่อ Sixth Tone ว่าคู่รักทั้งคู่ต่างมีความสัมพันธ์ที่เปราะบางก่อนที่จะถูกล็อคดาวน์ซึ่งเลวร้ายลงจากการอยู่ร่วมกันหรือพวกเขาทำงานห่างกันมากจนแทบไม่ได้เห็นกันและกัน เท่าที่พวกเขาทำในสองถึงสามเดือนนั้นและในท้ายที่สุดพวกเขาไม่ชอบสิ่งที่พวกเขาคบหากัน
นี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมฝ่ายนิติบัญญัติจึงอนุมัติ “ระยะเวลารอ 30 วัน” สำหรับการหย่าร้างเมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมาเพื่อลดตัวเลขเมื่อปี 2020 ที่เพิ่มขึ้น ผู้แทน Feng Fan รองประธานของ Jiangxi New Social Class Association กล่าวกับ The People’s Daily ว่า
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาปรากฏการณ์ของการหย่าร้างโดยไม่ตั้งใจได้เพิ่มขึ้นซึ่งไม่เอื้อต่อความมั่นคงของชีวิตแต่งงานและครอบครัวและก่อให้เกิดอันตรายต่อเด็กเล็ก ๆ ในระดับต่างๆ ร่างฉบับนี้ปรับปรุงระบบการหย่าร้างเพิ่มระบบระยะเวลาการหย่าร้างและแก้ไขระยะเวลาการหย่าร้างในตัวบทกฎหมายซึ่งสามารถกระตุ้นให้คู่สมรสทั้งสองฝ่ายพิจารณาวิธีจัดการกับความสัมพันธ์ในชีวิตสมรสอย่างใจเย็นมากขึ้นซึ่งจะช่วยสร้างรูปแบบครอบครัวที่ดี ส่งเสริมคุณธรรมของครอบครัวและสนับสนุนความสงบเรียบร้อยและประเพณีที่ดีของประชาชน
ส่วนประเทศไทย กฎหมายหย่า หากเป็นการสมรสที่สำนักงานเขตที่ประเทศไทยและคู่สมรสสมัครใจหย่าโดยความยินยอมสามารถจดทะเบียนหย่าได้โดยไม่ต้องรอระยะเวลาดังข้างต้น แต่หากดำเนินการหย่าโดยศาลจะต้องมีบางเหตุหย่าที่ต้องแยกกันอยู่อย่างน้อย 3 ปี หรือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งทิ้งร้างเกิน 1 ปี
ที่มา thebeijinger
