กลุ่มผู้ประท้วงนี้ได้เรียกร้องให้ยุติมาตรการจำกัดสิทธิในการพูดและการชุมนุมอย่างเสรีที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย การจำกัดสิทธิดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉินที่รัฐบาลได้ประกาศใช้เพื่อควบคุมการแพร่ระบาดของ COVID-19
กลุ่มผู้ประท้วงโดยส่วนใหญ่จะประกอบไปด้วยกลุ่มนักศึกษาและแรงงานไทยทั้งสองกลุ่มนี้ได้ชักชวนให้มีการยุบสภาผู้แทนราษฎรในปัจจุบัน เลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตยใหม่และจัดตั้งรัฐธรรมนูญใหม่ตามหลักกาประชาธิปไตย
ประเทศไทยอยู่ภายใต้การบริหารของรัฐบาลทหารในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งนับตั้งแต่เกิดรัฐประหารในปี 2549 นายทักษิณ ชินวัตร ถูกขับออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยคุ้มครองเสรีภาพในการพูดในมาตรา 34 ดังนี้
“บุคคลย่อมมีเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น การพูด การเขียน การพิมพ์ การโฆษณา และการสื่อความหมายโดยวิธีอื่น”
แต่เสรีภาพในการพูดของรัฐธรรมนูญนั้นถูกจำกัด เมื่อมุ่งตรงต่อการที่จะเป็นอันตรายต่อผู้อื่นหรือเป็นอันตรายต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชน สุขภาพของประชาชนหรือศีลธรรมอันดี
“การจำกัดเสรีภาพดังกล่าวจะกระทำมิได้เว้นแต่โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายที่ตราขึ้นเฉพาะเพื่อรักษาความมั่นคงของรัฐเพื่อคุ้มครองสิทธิหรือเสรีภาพของบุคคลอื่น เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน หรือเพื่อป้องกันสุขภาพของประชาชน”
นักวิจารณ์ของการประท้วงกล่าวว่า การชุมนุมได้ฝ่าฝืนพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน COVID-19 หากมีผู้ชุมนุมมากกว่า 10 คนขึ้นไปถือว่าผิดกฎหมายตามมาตรา 215 แห่งประมวลกฎหมายอาญา และยังเข้าเงื่อนไขตามมาตรการควบคุมโรคอีกด้วย
